На аснове даследвання вядомага беларускага сацыёлага Алега Манаева і канкрэтных прыкладаў карэспандэнт “Навінак” высвятляў асаблівасці моладзевай эміграцыі ў Беларусі.
З праблемай эміграцыі моладзі сутыкаюцца многія краіны свету, і гэта аб’ектыўны працэс. Моладзі так хочацца праявіць сябе, дамагчыся поспеху, зарабіць шмат грошай. Некаторыя не бачаць магчымасці дасягнуць гэтага на Айчыне, таму і з’язджаюць за мяжу. Не з’яўляецца выключэннем і Беларусь.
Пра тое, што праблема моладзевай эміграцыі існуе ў нашай краіне, сведчаць дадзеныя, агучаныя вядомым беларускім сацыёлагам, доктарам сацыялагічных навук, прафесарам Алегам Манаевым. Паводле яго меркавання, 70% беларускай моладзі гатовыя пакінуць Беларусь.
Са слоў Манаева, галоўны фактар высокага ўзроўню міграцыйных настрояў сярод беларускай моладзі – адсутнасць ці недастатковасць перспектыў у Беларусі. У адрозненне ад людзей старэйшага ўзросту, якія перш за ўсё думаюць пра сённяшні дзень, для моладзі натуральна думаць пра тое, што будзе праз 5 або 10 гадоў. Таму імкненне з'ехаць з краіны туды, дзе перспектыў павінна быць больш, выглядае зразумелым.
Што тычыцца краін, у якія маладыя беларусы хацелі б эміграваць, то сацыялагічныя даследаванні паказваюць: большасць беларусаў імкнулася б з'ехаць на Захад - у Нямеччыну, Польшчу ці ЗША. Але тыя хто эмігруе фактычна, часцей за ўсё з'язджаюць у Расію.
Адной з асноўных праблем ад’езду беларускай моладзі з’яўляецца тое, што мы губляем высокаадукаваных і перспектыўных грамадзян, якія маглі б працаваць на карысць Беларусі, а не замежных краін. То бок для Беларусі характэрны такі феномен, які атрымаў назву “уцечка мазгоў”. Адначасова разам з “уцечкай мазгоў” з’явіўся новы феномен – бізнес-міграцыя. Гэтая з’ява ўяўляе сабой эміграцыю прадпрымальнікаў, якая вызвана адсутнасцю эканамічнай стабільнасці ў Беларусі і жаданнем рэалізаваць свой патэнцыял у больш спрыяльнай абстаноўцы.
Патэнцыяныя эміграцыйныя рухі звязаны з адукацыяй моладзі за мяжой. Некаторая частка студэнтаў, якія вучацца ў замежных краінах, пасля не вяртаюцца назад і застаюцца жыць за мяжой. Асабіста ў мяне ёсць некалькі знаёмых студэнтаў, якія скончылі навучанне ў Расіі і Польшчы, і пакуль не вярнуліся ў Беларусь. Мая аднакласніца Ганна заканчвае ў гэтым годзе англа-амерыканскі ўніверсітэт у Празе і збіраецца заставацца працаваць там далей. Яшчэ адна мая знаёмая Элла пасля заканчэння школы з’ехала вучыцца на доктара ў Ізраіль. Мой траюрадны брат Сцяпан, праграміст па адукацыі, разам з жонкай з’ехаў нядаўна працаваць у ЗША. Ён кажа, што галоўны фактар, які паўплываў на яго рашэнне – больш высокі ўзровень аплаты працы ў Амерыцы.
Мне здаецца, што кожны чалавек можа прывесці шмат прыкладаў, калі яго сябры ці знаёмыя па розных прычынах з’язджаюць за мяжу. Гэта выклікае шмат апасенняў, таму што моладзь – гэта падмурак нашага будучага. Калі мы хочам жыць у заможнай і высакоразвітай краіне, мы павінны ўсяляк супрацьдзейнічаць адтоку моладзі за мяжу.
Комментарии
Отправить комментарий